Penguen Basın
Bu makaleden satın aldığınız herhangi bir şeyden ortaklık komisyonu alabiliriz.
Hollywood'da edebiyatçı bir ailede büyüyen aktör-yapımcı-yönetmen Griffin Dunne'ın yeni anı kitabı “The Friday Afternoon Club”da (Penguin Press tarafından 11 Haziran'da yayınlanacak) cesur ünlülerle dolu bir hayat, trajedi, ve iyi anlatılmış hikayeler.
Aşağıdaki alıntıyı okuyun ve Kelefa Sanneh'in Griffin Dunne ile röportajını kaçırmayın “CBS Pazar Sabahı” 9 Haziran!
Griffin Dunne'dan “Cuma Öğleden Sonra Kulübü”
Dinlemeyi mi tercih edersiniz? Audible'ın şu anda 30 günlük ücretsiz deneme sürümü mevcut.
Doğduğum sabah babam perişan haldeydi. Annemi güvenli bir şekilde Doktorlar Hastanesi'ne ulaştırdıktan sonra kendisine acil sezaryen yapılması gerektiği ve kendisi çağrılana kadar bekleme odasında oturması gerektiği söylendi. Beş saat sonra bir paket Luckyes'i bitirmiş ve yanından geçen her hemşireye sıkıntı yaşattıktan sonra caddenin karşısındaki şarküteriden daha fazla sigara almaya gitmişti. Lobiye geri döndüğünde, sezaryen yapacak cerrahın taksiye binmek üzere olduğunu gördü. Ona doğru koştu ve neredeyse doktoru yakalarından yakaladı.
“Ne oldu?”
“Ne demek istiyorsun, ne oldu?”
“Karım! O iyi mi?”
“Karınız hangisi?”
“Lenny Dunne, Tanrı aşkına!”
“Ah, Bay Dunne, özür dilerim, kimse size söylemedi mi?”
“Bana ne söyle?”
“Saatler önce sezaryen yaptık. O iyi. Bebek iyi. Birinin sana söylemesi gerekirdi ama çılgın bir gündü. O zamandan beri üç tane yaptım.”
Babam sinirlenmekten ziyade rahatlayarak adamın taksiye binmesine izin verdi. Araç kaldırımdan ayrılmadan önce doktor pencereden dışarı bağırdı: “Ah, ayağını da dert etme!”
Doğumhaneye doğru uzun bir yürüyüş sırasında babam benim tekerlekli sandalyede ya da protez bacakla büyüdüğümü hayal etti, ancak yeni doğmuşken sağ ayağım içe doğru kıvrılsa da yürüyebildiğimde bu durum kendiliğinden düzeldi.
Doğduğum andan itibaren babam bana hep başka bir yere gitmeye çalıştığımı söyledi. İlk kelimem taksi oldu. Oturma odasında taşıdığım oyuncak bir çantam vardı ve elimi kaldırıp taksi çağırırdım, sanki önemli bir toplantıya geç kalmış gibi “Taksi, taksi” diye bağırırdım. Daha sonra Samantha'yı canlandıran Elizabeth Montgomery Büyülenmiş, benim ilk bebek bakıcımdı. Küçük bir rolü olan mücadeleci bir aktristi. Geç Aşk annemle tanıştığında Elizabeth onun çalışanı olmasına rağmen annemle yakın arkadaş oldular. Elizabeth bir defasında bezimi değiştirirken ona sikimin kocasından daha büyük olduğunu söylemişti. Bu evliliğin kısa ömürlü olduğunu söylemeye gerek yok.
Oyunun ilk bölümlerinden bir kineskop var Bugün Arlene Francis'in de oyuncu kadrosundan olduğu gösteri Geç Aşk, “tipik bir New York ev kadını” olarak ilan edilen annemle röportaj yapıyor ve bu sırada bir kamera onu rutin bir günde takip ediyor. (Miss Porter'a giden bir çiftlik sahibinin kızı pek akraba olunabilecek bir ev hanımı değildi ama babası bir şekilde NBC'deki bağlantıları sayesinde ona iş ayarladı.) Sabahın ilk talk şovlarında pek içerik yoktu, dolayısıyla bu bölüm Genç bir ailenin hayatının sıradan, on beş dakikalık bir özeti. Her şey babamın John Cheever hikâyesindeki bir karakter gibi işe gitmesiyle başlıyor, annem ise ev işlerini yapıyor, ayak işlerini yapıyor ve beni ördekleri beslemek için Central Park'a götürüyor. Klibin bir noktasında Lexington Bulvarı'ndaki bir ayakkabı mağazasına giriyor ve sanki Grover's Corners'ta yaşıyormuşuz gibi beni çocuk arabamda kaldırımda bırakıyor.
Günün sonunda beni beşiğime yatırmaya çalıştığında, gitmesini istemeyerek boynuna sokuluyorum. O sabah televizyonu izleyen herkes, annesini dünyadaki her şeyden daha çok seven küçük bir oğlan çocuğu görürdü. Kamera, anlattığı bölümü az önce izlemiş olan stüdyodaki anneye geçtiğinde, sanki hâlâ sevgimin tadını çıkarıyormuş gibi o anın içinde kaybolmuş görünüyor. Arlene Francis röportajı izleyicilerine şu sözlerle bitiriyor: “Lenny, Nick ve Griffin'e parlak geleceklerine başlarken bol şans diliyoruz.”
Anlaşıldığı üzere, buna ihtiyacımız olacaktı.
Penguin Random House LLC'nin bir baskısı olan Penguin Press tarafından yayınlanan “Cuma Öğleden Sonra Kulübü”nden bir alıntı. Telif hakkı © 2024, Thomas Griffin Dunne'a aittir.
Kitabı buradan alın:
Griffin Dunne'dan “Cuma Öğleden Sonra Kulübü”
Yerel olarak satın alın Bookshop.org
Daha fazla bilgi için:
Daha
Bu makaleden satın aldığınız herhangi bir şeyden ortaklık komisyonu alabiliriz.
Hollywood'da edebiyatçı bir ailede büyüyen aktör-yapımcı-yönetmen Griffin Dunne'ın yeni anı kitabı “The Friday Afternoon Club”da (Penguin Press tarafından 11 Haziran'da yayınlanacak) cesur ünlülerle dolu bir hayat, trajedi, ve iyi anlatılmış hikayeler.
Aşağıdaki alıntıyı okuyun ve Kelefa Sanneh'in Griffin Dunne ile röportajını kaçırmayın “CBS Pazar Sabahı” 9 Haziran!
Griffin Dunne'dan “Cuma Öğleden Sonra Kulübü”
Dinlemeyi mi tercih edersiniz? Audible'ın şu anda 30 günlük ücretsiz deneme sürümü mevcut.
Doğduğum sabah babam perişan haldeydi. Annemi güvenli bir şekilde Doktorlar Hastanesi'ne ulaştırdıktan sonra kendisine acil sezaryen yapılması gerektiği ve kendisi çağrılana kadar bekleme odasında oturması gerektiği söylendi. Beş saat sonra bir paket Luckyes'i bitirmiş ve yanından geçen her hemşireye sıkıntı yaşattıktan sonra caddenin karşısındaki şarküteriden daha fazla sigara almaya gitmişti. Lobiye geri döndüğünde, sezaryen yapacak cerrahın taksiye binmek üzere olduğunu gördü. Ona doğru koştu ve neredeyse doktoru yakalarından yakaladı.
“Ne oldu?”
“Ne demek istiyorsun, ne oldu?”
“Karım! O iyi mi?”
“Karınız hangisi?”
“Lenny Dunne, Tanrı aşkına!”
“Ah, Bay Dunne, özür dilerim, kimse size söylemedi mi?”
“Bana ne söyle?”
“Saatler önce sezaryen yaptık. O iyi. Bebek iyi. Birinin sana söylemesi gerekirdi ama çılgın bir gündü. O zamandan beri üç tane yaptım.”
Babam sinirlenmekten ziyade rahatlayarak adamın taksiye binmesine izin verdi. Araç kaldırımdan ayrılmadan önce doktor pencereden dışarı bağırdı: “Ah, ayağını da dert etme!”
Doğumhaneye doğru uzun bir yürüyüş sırasında babam benim tekerlekli sandalyede ya da protez bacakla büyüdüğümü hayal etti, ancak yeni doğmuşken sağ ayağım içe doğru kıvrılsa da yürüyebildiğimde bu durum kendiliğinden düzeldi.
Doğduğum andan itibaren babam bana hep başka bir yere gitmeye çalıştığımı söyledi. İlk kelimem taksi oldu. Oturma odasında taşıdığım oyuncak bir çantam vardı ve elimi kaldırıp taksi çağırırdım, sanki önemli bir toplantıya geç kalmış gibi “Taksi, taksi” diye bağırırdım. Daha sonra Samantha'yı canlandıran Elizabeth Montgomery Büyülenmiş, benim ilk bebek bakıcımdı. Küçük bir rolü olan mücadeleci bir aktristi. Geç Aşk annemle tanıştığında Elizabeth onun çalışanı olmasına rağmen annemle yakın arkadaş oldular. Elizabeth bir defasında bezimi değiştirirken ona sikimin kocasından daha büyük olduğunu söylemişti. Bu evliliğin kısa ömürlü olduğunu söylemeye gerek yok.
Oyunun ilk bölümlerinden bir kineskop var Bugün Arlene Francis'in de oyuncu kadrosundan olduğu gösteri Geç Aşk, “tipik bir New York ev kadını” olarak ilan edilen annemle röportaj yapıyor ve bu sırada bir kamera onu rutin bir günde takip ediyor. (Miss Porter'a giden bir çiftlik sahibinin kızı pek akraba olunabilecek bir ev hanımı değildi ama babası bir şekilde NBC'deki bağlantıları sayesinde ona iş ayarladı.) Sabahın ilk talk şovlarında pek içerik yoktu, dolayısıyla bu bölüm Genç bir ailenin hayatının sıradan, on beş dakikalık bir özeti. Her şey babamın John Cheever hikâyesindeki bir karakter gibi işe gitmesiyle başlıyor, annem ise ev işlerini yapıyor, ayak işlerini yapıyor ve beni ördekleri beslemek için Central Park'a götürüyor. Klibin bir noktasında Lexington Bulvarı'ndaki bir ayakkabı mağazasına giriyor ve sanki Grover's Corners'ta yaşıyormuşuz gibi beni çocuk arabamda kaldırımda bırakıyor.
Günün sonunda beni beşiğime yatırmaya çalıştığında, gitmesini istemeyerek boynuna sokuluyorum. O sabah televizyonu izleyen herkes, annesini dünyadaki her şeyden daha çok seven küçük bir oğlan çocuğu görürdü. Kamera, anlattığı bölümü az önce izlemiş olan stüdyodaki anneye geçtiğinde, sanki hâlâ sevgimin tadını çıkarıyormuş gibi o anın içinde kaybolmuş görünüyor. Arlene Francis röportajı izleyicilerine şu sözlerle bitiriyor: “Lenny, Nick ve Griffin'e parlak geleceklerine başlarken bol şans diliyoruz.”
Anlaşıldığı üzere, buna ihtiyacımız olacaktı.
Penguin Random House LLC'nin bir baskısı olan Penguin Press tarafından yayınlanan “Cuma Öğleden Sonra Kulübü”nden bir alıntı. Telif hakkı © 2024, Thomas Griffin Dunne'a aittir.
Kitabı buradan alın:
Griffin Dunne'dan “Cuma Öğleden Sonra Kulübü”
Yerel olarak satın alın Bookshop.org
Daha fazla bilgi için:
Daha