Beyza
New member
Merhaba dostlar,
Forumda yazı yazarken en keyif aldığım şeylerden biri, aynı konunun farklı açılardan tartışılabilmesi. Hepimiz biliyoruz ki e-Devlet uygulamaları, özellikle de EBYS (Elektronik Belge Yönetim Sistemi), hayatımızı ciddi anlamda kolaylaştırdı. Ama iş dilekçe yazmaya gelince farklı yaklaşımlar öne çıkıyor. Kimi tamamen resmi dil ve kurallara bağlı kalırken, kimi daha içten ve duygusal bir ifade tarzını tercih ediyor. Bu yazıda biraz sohbet havasında, erkeklerin daha “veri ve kural odaklı”, kadınların ise daha “duygusal ve toplumsal bağlamı gözeten” yaklaşımlarını ele almak istiyorum. Belki de sizlerin katkılarıyla ortaya çok daha farklı pencereler açılabilir.
---
Erkeklerin Yaklaşımı: Objektiflik, Netlik ve Veriler
Genelde erkeklerin EBYS’de dilekçe yazarken daha sistematik ve kuralcı olduklarını görüyorum. Onlara göre dilekçede en önemli şey, amacın net bir şekilde ortaya konması.
- Tarih, sayı, konu başlığı, ekler listesi… Bunlar olmazsa olmazdır.
- Resmiyet korunmalı, dil sade ve doğrudan olmalıdır.
- Gereksiz duygusal cümleler “işi uzatır” ya da “ciddiyeti bozar” diye düşünülür.
Mesela bir erkek forumdaş dilekçe yazsa, “...tayinimin yapılmasını arz ederim” gibi kısa ve öz bir cümleyle bitirir. Ekler bölümünü düzenli numaralandırır, dilekçesini neredeyse bir matematik problemi çözer gibi sistematik kurgular.
Avantajı nedir? Karşı taraf, yani dilekçeyi okuyan makam, hızlıca ne istendiğini anlar. Eksik bilgi riski azdır. Dezavantajı? Samimiyet ya da insani duygu eksikliği olabilir.
---
Kadınların Yaklaşımı: Duygular, Empati ve Toplumsal Etkiler
Kadınların yaklaşımı ise çoğunlukla daha duygusal ve bağlamsal oluyor. Onlar dilekçeye yalnızca resmi bir belge gözüyle bakmıyor; aynı zamanda karşı tarafta empati uyandıracak bir metin yazma eğiliminde oluyorlar.
- Dilekçede kişisel durumun anlatılmasına daha çok yer verilir.
- “Çocuğumun eğitimi için...” veya “Aile bütünlüğümün korunması amacıyla...” gibi gerekçeler duygusal bağ kurar.
- Okuyucunun yalnızca prosedürü değil, dilekçenin insan hayatındaki etkisini de görmesi istenir.
Bir kadın forumdaşın dilekçesinde, yalnızca resmi talep değil, arka plandaki hayat hikâyesi de yer bulabilir. Bu da dilekçeyi daha insani kılar.
Avantajı? Empati oluşturur, yetkilinin kararında etkili olabilir. Dezavantajı? Çok uzun veya fazla duygusal olduğunda resmiyetin kaybolma ihtimali vardır.
---
İki Yaklaşımı Karşılaştırmak
Bu noktada ilginç bir ikilem çıkıyor:
- Erkeklerin veri ve kurallara sıkı sıkıya bağlı dilekçeleri, hızlı işleyiş sağlar.
- Kadınların duygu ve empati yüklü dilekçeleri, insani boyutu öne çıkarır.
Peki hangisi daha etkili? Bence bu tamamen dilekçenin konusuna göre değişiyor. Bir tayin talebinde belki duygusal gerekçeler daha ikna edici olabilir. Ama bir bütçe talebinde rakamlar ve resmi dil ön planda olmalıdır.
Yani aslında “erkek gibi” ya da “kadın gibi” yazmaktan ziyade, duruma uygun bir harman yapmak en iyisi olabilir. Hem verileri hem de duyguları yerli yerinde kullanmak.
---
Forumdaşlara Sorular
Şimdi sizlere birkaç soru bırakıyorum ki tartışma alevlensin:
1. Sizce EBYS’de dilekçe yazarken en önemli şey nedir: resmiyet mi, yoksa empati mi?
2. Erkeklerin daha katı kuralcı yaklaşımı mı daha etkili, yoksa kadınların insani ve duygusal tarafı öne çıkaran yaklaşımı mı?
3. Hiç dilekçenizi yazarken bu iki yaklaşımı harmanladığınız oldu mu? Olduysa sonuç neydi?
---
Sonuç ve Kapanış
EBYS dilekçe yazımında tek bir “doğru” yaklaşım yok. Erkeklerin veri ve kural odaklı yöntemleriyle kadınların duygu ve toplumsal bağlam odaklı yöntemleri aslında birbirini tamamlıyor. Bazen sert kurallara, bazen de insani bir dokunuşa ihtiyaç var.
Forumun en güzel yanı, herkesin farklı tecrübelerini paylaşabilmesi. Bu yazıyla birlikte sizlerin dilekçe deneyimlerini, belki de “en iyi dilekçe yazma taktiklerinizi” okumayı çok isterim. Kim bilir, belki de buradan çıkan tartışma hepimize yeni bir bakış açısı kazandırır.
---
Sizce gerçekten dilekçelerimizi “veri + duygu” harmanıyla yazmak mümkün mü, yoksa bir taraf ağır basmalı mı?
Forumda yazı yazarken en keyif aldığım şeylerden biri, aynı konunun farklı açılardan tartışılabilmesi. Hepimiz biliyoruz ki e-Devlet uygulamaları, özellikle de EBYS (Elektronik Belge Yönetim Sistemi), hayatımızı ciddi anlamda kolaylaştırdı. Ama iş dilekçe yazmaya gelince farklı yaklaşımlar öne çıkıyor. Kimi tamamen resmi dil ve kurallara bağlı kalırken, kimi daha içten ve duygusal bir ifade tarzını tercih ediyor. Bu yazıda biraz sohbet havasında, erkeklerin daha “veri ve kural odaklı”, kadınların ise daha “duygusal ve toplumsal bağlamı gözeten” yaklaşımlarını ele almak istiyorum. Belki de sizlerin katkılarıyla ortaya çok daha farklı pencereler açılabilir.
---
Erkeklerin Yaklaşımı: Objektiflik, Netlik ve Veriler
Genelde erkeklerin EBYS’de dilekçe yazarken daha sistematik ve kuralcı olduklarını görüyorum. Onlara göre dilekçede en önemli şey, amacın net bir şekilde ortaya konması.
- Tarih, sayı, konu başlığı, ekler listesi… Bunlar olmazsa olmazdır.
- Resmiyet korunmalı, dil sade ve doğrudan olmalıdır.
- Gereksiz duygusal cümleler “işi uzatır” ya da “ciddiyeti bozar” diye düşünülür.
Mesela bir erkek forumdaş dilekçe yazsa, “...tayinimin yapılmasını arz ederim” gibi kısa ve öz bir cümleyle bitirir. Ekler bölümünü düzenli numaralandırır, dilekçesini neredeyse bir matematik problemi çözer gibi sistematik kurgular.
Avantajı nedir? Karşı taraf, yani dilekçeyi okuyan makam, hızlıca ne istendiğini anlar. Eksik bilgi riski azdır. Dezavantajı? Samimiyet ya da insani duygu eksikliği olabilir.
---
Kadınların Yaklaşımı: Duygular, Empati ve Toplumsal Etkiler
Kadınların yaklaşımı ise çoğunlukla daha duygusal ve bağlamsal oluyor. Onlar dilekçeye yalnızca resmi bir belge gözüyle bakmıyor; aynı zamanda karşı tarafta empati uyandıracak bir metin yazma eğiliminde oluyorlar.
- Dilekçede kişisel durumun anlatılmasına daha çok yer verilir.
- “Çocuğumun eğitimi için...” veya “Aile bütünlüğümün korunması amacıyla...” gibi gerekçeler duygusal bağ kurar.
- Okuyucunun yalnızca prosedürü değil, dilekçenin insan hayatındaki etkisini de görmesi istenir.
Bir kadın forumdaşın dilekçesinde, yalnızca resmi talep değil, arka plandaki hayat hikâyesi de yer bulabilir. Bu da dilekçeyi daha insani kılar.
Avantajı? Empati oluşturur, yetkilinin kararında etkili olabilir. Dezavantajı? Çok uzun veya fazla duygusal olduğunda resmiyetin kaybolma ihtimali vardır.
---
İki Yaklaşımı Karşılaştırmak
Bu noktada ilginç bir ikilem çıkıyor:
- Erkeklerin veri ve kurallara sıkı sıkıya bağlı dilekçeleri, hızlı işleyiş sağlar.
- Kadınların duygu ve empati yüklü dilekçeleri, insani boyutu öne çıkarır.
Peki hangisi daha etkili? Bence bu tamamen dilekçenin konusuna göre değişiyor. Bir tayin talebinde belki duygusal gerekçeler daha ikna edici olabilir. Ama bir bütçe talebinde rakamlar ve resmi dil ön planda olmalıdır.
Yani aslında “erkek gibi” ya da “kadın gibi” yazmaktan ziyade, duruma uygun bir harman yapmak en iyisi olabilir. Hem verileri hem de duyguları yerli yerinde kullanmak.
---
Forumdaşlara Sorular
Şimdi sizlere birkaç soru bırakıyorum ki tartışma alevlensin:
1. Sizce EBYS’de dilekçe yazarken en önemli şey nedir: resmiyet mi, yoksa empati mi?
2. Erkeklerin daha katı kuralcı yaklaşımı mı daha etkili, yoksa kadınların insani ve duygusal tarafı öne çıkaran yaklaşımı mı?
3. Hiç dilekçenizi yazarken bu iki yaklaşımı harmanladığınız oldu mu? Olduysa sonuç neydi?
---
Sonuç ve Kapanış
EBYS dilekçe yazımında tek bir “doğru” yaklaşım yok. Erkeklerin veri ve kural odaklı yöntemleriyle kadınların duygu ve toplumsal bağlam odaklı yöntemleri aslında birbirini tamamlıyor. Bazen sert kurallara, bazen de insani bir dokunuşa ihtiyaç var.
Forumun en güzel yanı, herkesin farklı tecrübelerini paylaşabilmesi. Bu yazıyla birlikte sizlerin dilekçe deneyimlerini, belki de “en iyi dilekçe yazma taktiklerinizi” okumayı çok isterim. Kim bilir, belki de buradan çıkan tartışma hepimize yeni bir bakış açısı kazandırır.
---
Sizce gerçekten dilekçelerimizi “veri + duygu” harmanıyla yazmak mümkün mü, yoksa bir taraf ağır basmalı mı?